Λαμπρατζιές την Πρωτομαγιά

του Σίμους Χαίνεϋ
(Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας 1995)

Ουίσκ: νερό. Και φιόν: η διαύγεια του νερού.
Bυθίζομαι, λοιπόν,
κι ανακαλύπτω το κελτικό αυτό νερό, ελληνικό:
ένας φοίνικας καίγεται εδώ, πάνω από το διάφανο νερό.

Οι ξένοι ηχούσαν βάρβαροι στην ακοή των Ελλήνων.
Τώρα οι κληρονόμοι όλων
όσοι αδυνατούσαν να αρθρώσουν το λόγο,
όλων όσων το άναρθρο ψέλισμα δε γινόταν αντιληπτό,

ας προσεγγίσουν με δώρο τους τις γλώσσες,
ξεπερνώντας κάθε σύνορο
κι ας ανιχνεύσουν
τις απαντητικές φωνές που αναζητούν
καθώς η φιόν και το ουίσκ
διαλέγονται δωπέρα με το φοίνικα.

Την Πρωτομαγιά πυρπολούνταν οι γύρω λόφοι,
οι εγγύς και οι μακράν.
Όταν οι σκαπανείς της γης μας
έδεσαν τις βάρκες στον ορμίσκο,
το ουίσκ, η φιόν, οι παράξενες λέξεις
αποσαφηνίστηκαν μονομιάς.

Τη μέρα που πρωτόρθαν, συνεπώς, οι νεοφερμένοι
ας την υπολογίσουμε μέρα επιστροφής
κι ας προφέρουμε
τις αυτόχθονες, πασίγνωστες λέξεις,
όπως ταιριάζει στην περίσταση:

Κινήστε τα χείλη,
κινήστε το πνεύμα,
και δώστε λάμψη στις καινούριες ιδέες,
σαν τα μηνύματα των αρχαίων λαμπρατζιών
από κορφή σε κορφή,
από τη Μεσόγειο στη Βόρεια θάλασσα,
λάμποντας καθαρότητα
όπως η φλόγα του φοίνικα
πάνω από το διάφανο νερό, δωπέρα.

Απαγγέλθηκε από τον ποιητή
στον Κήπο του Φοίνικα στην Ιρλανδία.

Μετάφραση από τα Αγγλικά.
Απαγγέλθηκε στην τελετή έπαρσης της ευρωπαϊκής σημαίας
σε Λύκειο της Κύπρου.